Belirli bir amaç için bir Android uygulamasına ihtiyacınız varsa, onu sanal bir makine ile taklit edebilirsiniz. Android'i dizüstü bilgisayarınızda kullanmak, yalnızca belirli bir uygulamayı çalıştırmaktan başka avantajlara da sahip olabilir. Android doğası gereği daha verimlidir, bu nedenle özel göreviniz daha fazla belleğe ihtiyaç duyduğunda onu kullanabilirsiniz. Başka bir şey yoksa, bunu yapmak harika. Android_x86 ile çift önyükleme sistemi oluşturmak için iki seçeneğiniz vardır.
Biri, sağlanan ISO dosyalarından birini kopyalamaktır. Burada , diğeri ise bir rpm paketi ile kurmaktır.
rpm paketini kullanmak için önce ne yapacağını kontrol ederek başlayın. RPM paketinde grub'u sizin için kuracak script dosyaları bulunmaktadır. Ne yaptığından emin olmak istiyorsanız rpm komutu ile kontrol edebilirsiniz.
$rpm--Kodlar -Qandroid-x86-7.1-r2.x86_64.rpm
Komut dosyası doğrudan ekrana yazılır, herhangi bir nedenle komut dosyası apt kullanılarak çalışmazsa, bir komut dosyasına kopyalayın. Bir Ubuntu sisteminde paketi deb'e dönüştürmek için yabancı kullanmanız gerekecek.
$sudouygunYüklemekyabancı
Yabancı yüklendiğinde deb dosyasını oluşturabilirsiniz. Alien ile doğrudan kurulum yapabilirsiniz ancak bunun için iki manuel adım atmak akıllıca olacaktır.
$sudouzaylı android-x86-7.1-r2.x86_64.rpmArtık bir deb dosyanız olduğuna göre, onu dpkg ve install seçeneğini kullanarak kurun.
$sudo dpkg -benandroid-x86_7.1-1_amd64.deb
Bu yükleme yöntemi, kök dizininizde bir dizin oluşturacaktır. Sıradan bir kurulum kullanıyorsanız, bu, root (/) bağladığınız bölümdür. Dizin /android-7.1-r2/ olacaktır, sayılar yüklü Android sürümünü gösterir. Grub, yerleşik dosya aramasıyla bu dosyayı bulabilecektir.
Yüklemenin ikinci yöntemi, bir bellek çubuğundan önyükleme yapmak ve yüklemeyi oradan çalıştırmaktır.
Bu yapıldığında, diğer yöntemdekiyle aynı dizine sahip olursunuz. Komut dosyası genellikle Grub girişinizi oluşturur, ancak bu başarısız olursa, Grub'a kendiniz ekleyin. Aşağıdaki kodu kullanın ve /etc/grub.d/40_custom içine yerleştirin.
menü girişi'Android-x86 7.1-r2' {arama--Ayarlamak=kök--dosya /android-x867.1-r2/çekirdek
linux/android-x867.1-r2/çekirdek sessizkök=/dev/ram0 androidboot.selinux=izin veren
initrd/android-x867.1-r2/initrd.img
}
Yazılımın bu özel seviyesi için 'androidboot.selinux=permissive' parametresi gereklidir veya önyükleme panikle duracaktır.
Herhangi bir özel gereksiniminiz varsa, bu dosyaya başka girdiler eklemeniz gerekebilir. Bir sdcard görüntü dosyası kullanarak sürümler arasında veri paylaşabilirsiniz. Bir tane oluşturmak için dd kullanın ve mount ile mount edin ve verilerle doldurun. mount komutuyla loop seçeneğini kullanın.
$sudo dd Eğer=/dev/sıfırile ilgili=/veri/sdcard.imgbs=1024 saymak=1048576$sudo binmek -Tvfat-veyadöngü/veri/sdcard.img sdcard_temp/
Android oturumunda mevcut olmasını istediğiniz herhangi bir veri buraya kopyalanabilir.
Artık Android_x86 örneğinizi başlattığınızda bir sdcard kullanmak için çekirdek parametresini ekleyebilirsiniz.
linux/android-x867.1-r2/çekirdek sessizkök=/dev/ram0 androidboot.selinux=izin verenHAFIZA KARTI=/veri/sdcard.img
Android'in iki örneğinde aynı verilere sahip olmanın başka bir yolu, android-[x,x] veri dizini.
$sudorsync-ile ilgili /cm-x86-13.0-r1/veri/ /android-7.1-r2/veri/Bu örnekte. Aynı makinede Cyanogenmod ve Android-x86'nın bir kopyası var.
Dosya kaydedildiğinde Grub'u güncellemeniz gerekir.
$güncelleme-grub2Sonuç, android dahil olmak üzere kurulu sisteminizi listeler. Yeniden başlatma çalıştırın. Önyükleme ekranınız şöyle görünecek:
Alternatif olarak, bir bellek çubuğu oluşturabilir ve bundan önyükleme yapabilirsiniz. Adil uyarı: Bu yöntem, içerdiği tüm risklerle birlikte istediğini yapmak için tüm izinlere sahiptir. Bunun bir olumlu yanı olarak, kurulumu herhangi bir bölüme koyabilirsiniz. Bu, kök (/) sürücünüzde alanınız azsa kullanışlıdır. Kötü bir yönü, bu yöntemi kullandığınızda paket güncelleme işlevinin olmamasıdır. Yöntem, ISO dosyasının indirilmesiyle başlar, android web sitesinden edinilebilir. http://www.android-x86.org/download
ISO'yu indirdikten sonra, bölümün hazır olduğundan emin olun. ISO dosyası, diski bölümlemek için araçlar içerir, ancak yeniden başlatmadan önce hazırlanmanız için sizi biraz zahmetten kurtaracaktır. Bölmeyi hazırlamak için favori bölme programınızı kullanın, fdisk bunlardan biridir. Gparted başka. Yükleyici cfdisk içerir ancak GPT sürücülerini desteklemez, doğru şekilde bölümlendirdiğiniz anda bir GPT diskiyle bile çalışır.
Sonunda, sisteminiz kurulduğunda, kurulu sistem her zaman belirttiğiniz bölümdeki bir dizinde bulunur. Bu, Android kurulumunuzu ana dağıtımınızdan değiştirmenin çok kolay olduğu anlamına gelir.
Menüden Android'i seçin ve bekleyin. İlk çalıştırdığınızda, yazılım sizden oturum açmanızı isteyecektir. Kurulumu kısa ve basittir ve mevcut bir hesabı seçerseniz sizin için uygulamaları yüklemeye çalışacaktır. Yükleyici bunu yapmayı teklif etmeden önce uygulamalarınızı geri yüklemek için oldukça sık başarısız olur. Bahsedilen; Android'i çalıştırır çalıştırmaz daha önce kullandığınız uygulama güzelce yüklenir.
VirtualBox'tan Çalıştırma
Tüm paketi sanal bir ortamdan da çalıştırabilirsiniz. Virtualbox'ta, farenin öykünmesi biraz karışıklığa neden olur. İlk kurulum sırasında farenizi bir tur hareket ettirmek için farenin sol düğmesini basılı tutmalısınız, bu yapıldığında kullanılabilirlik artar.
Çözüm
Android'i çalıştırmak yalnızca teknoloji meraklıları için değildir, aynı zamanda pil ömründen tasarruf sağlar ve yalnızca Android'de kullanılabilen uygulamalara erişmenizi sağlar. Birçok uygulamanın telefonunuzun dolu olup olmadığını kontrol ettiğini ve gerçek bir cihazdan başka bir şey üzerinde çalışmayı reddettiğini unutmayın. Bir örnek, Telegram hesabınızı bir Android öykünücüsünde başlatabilmenizdir; herhangi bir cep telefonunu seçin ve Telegram için aktivasyon kodunu alın ve ardından Telegram'ı Linux Masaüstünde kullanabilirsiniz.