Bir “.a” dosyasının nasıl oluşturulacağını ve çalıştırılacağını anlamak, Linux ortamında etkili yazılım geliştirme için çok önemlidir. Bu, Linux “.a” dosyasını kurmak ve yapılandırmak için kapsamlı bir nasıl yapılır. Linux “.a” dosyasının ne olduğunu keşfedelim, amacını, yapısını ve nasıl oluşturulup çalıştırılabileceğini keşfedelim.
Linux'ta “.a” Dosyası Nedir?
Linux “.a” dosyası, derlenmiş kod ve veriler için konteyner görevi gören bir arşiv dosyasıdır. Genellikle uygulamanın temel bir parçası haline gelen, derleme zamanında çağıran koda bağlanan kodları içeren statik bir kitaplık olarak bilinir. Bu Linux '.a' dosyaları, bağlantının çalışma zamanında gerçekleştiği Linux '.so' dinamik kitaplık dosyalarıyla tamamen tezat oluşturarak uygulamaya önceden derlenmiş, temel bir katkı sağlar.
Bir geliştiricinin üç farklı programı uyguladığı bir senaryoyu hayal edelim. Bu programlar arasında ortak işlevselliğin mevcut olduğunu bilen programcı, bu ortak özellikleri kapsayan ve bir '.a' dosyası olarak sunulan bir kitaplık oluşturur. Bu noktada bilmeniz gereken önemli haber, Linux “.a” dosyalarının, diğer geliştiricilerin projelerinde kullanabileceği, yeniden kullanılabilir bir kod ve veri koleksiyonu haline gelmesidir.
Önkoşullar:
Linux'ta bir “.a” dosyasının nasıl oluşturulacağını ve çalıştırılacağını öğrenmeye geçmeden önce birkaç temel şeyi bilmek önemlidir. Linux'ta bir işlevi gerçekleştirmeden önce sağlanması gereken birkaç önkoşul vardır. Bunlar aşağıdaki gibidir:
- Ubuntu 20.04 veya herhangi bir son sürüm
- Komut satırına veya terminal penceresine erişim
- Çeşitli dosyalar ve dizinler için bir kullanıcı hesabı, özellikle sudo ayrıcalıkları
Linux “.a” Dosyasını Nasıl Oluşturur ve Çalıştırırsınız?
Bir Linux “.a” dosyası oluşturmak ve çalıştırmak bir dizi adımı içerir: oluşturma, derleme ve yürütme. Bu eylemleri gerçekleştirmek için farklı yollar kullanılabilir ve her birini ayrı ayrı inceleyeceğiz. Hadi başlayalım.
Aşağıdaki örneği çalıştırmak ve yürütmek için bir GCC derleyicisine ihtiyacınız var. Derleyici, Linux “.a” dosyasını oluşturmak ve çalıştırmak için gereken tüm komutları çalıştırmak için kullanılır:
Aşağıda çeşitli komutlar ve tekniklerle açıklanan adımlar yer almaktadır.
Adım 1: Bir C Kaynak Dosyasını Derleyin
Aşağıdaki komutla C kaynak dosyalarını (.c) nesne dosyalarına (.o) derlemek için bir GCC derleyicisi kullanarak bir C kaynak dosyası oluşturarak çalışmaya başlayın:
$ gcc -Duvar -C * .C“-Wall” bayrağı tüm uyarıları etkinleştirir ve “-c” bayrağı GCC'ye bu noktada bağlantı kurmasını değil yalnızca derlemesini söyler.
Adım 2: Kütüphane Arşivini Oluşturun
Bir sonraki adım kütüphane dosyasını oluşturmaktır. “ar” komutu, nesne dosyalarından statik kütüphane arşivini (.a) oluşturur. Bu nedenle aşağıdaki komutu kullanıyoruz:
$ İle -cvq libfile.a * .ÖBu komut, Linux işletim sistemlerinde “ar” (arşiv) komutunu kullanarak “.o” uzantılı çeşitli nesne dosyalarını birleştirerek “libfile.a” adında statik bir arşiv dosyası oluşturur. Bu komutta dikkat edilmesi gereken üç şey vardır: “c”, “v” ve “q”. Bileşenleri parçalara ayıralım ve bu komut bağlamında her bayrağın ve argümanın amacını anlayalım:
ar: Linux sistemlerde arşiv komutunu gerçekleştirir. “ar” komutunun temel işlevi arşiv oluşturmak, değiştirmek ve arşivden çıkarmaktır.
-c: Bu bayrak, henüz oluşturulmamışsa veya henüz mevcut değilse yeni bir arşiv oluşturma talimatını verir. Belirtilen ada sahip bir arşiv dosyası mevcutsa, “-c” bayrağı, önceki içeriğin yerine geçerek bu dosyanın yeniden oluşturulmasını sağlar.
-v: Ayrıntılı bayrak, arşivleme işlemi hakkında ayrıntılı bilgi görüntüler. Arşive hangi dosyaların eklendiğine ilişkin geri bildirim sağlar.
-q: “q”, “hızlıca ekleme” anlamına gelir. 'ar' bayrağından, yinelenen sembolleri veya zaman alan işlemleri kontrol etmeden, belirtilen dosyaları derhal arşive eklemesini ister.
libfile.a: Oluşturulacak veya değiştirilecek komut için dosyanın adı gereklidir. Burada statik bir kütüphane arşiv dosyası olduğunu belirten “.a” uzantılı “libfile” adında bir dosya adı veriyoruz.
*.o: Komutun sonundaki “*”, seçilen dizindeki her dosyayı, nesne dosyalarını ifade eden “.o” uzantılı olarak temsil eder. Nesne dosyaları kaynak kodu derlemesinin sonuçlarıdır ve henüz herhangi bir nihai yürütülebilir dosyaya bağlanmamış bir makine kodu içerir.
3. Adım: Kütüphane İçeriklerini Görüntüleme
Artık kütüphane arşivini oluşturduğumuza göre “ar –t” komutunu kullanarak görebiliriz. “ar –t” komutu kütüphanede bulunan tüm içerikleri listeler.
$ İle -T libfile.a“ar -t libfile.a” komutu, Linux işletim sisteminde “ar” komutunu kullanarak “libfile.a” adlı statik kütüphane arşiv dosyasında bulunan tüm nesne dosyalarını listeler. Her bayrağı ve işlevlerini analiz edelim:
ar: Daha önce de belirttiğimiz gibi Linux sistemlerde arşiv komutudur.
-t: '-t' bayrağı, arşivin içindekiler tablosunu görüntülemek ve 'libfile.a' içinde saklanan nesne dosyalarının adlarını görüntülemek için kullanılır.
libfile.a: Veriyi okumak için arşiv dosyasının adını bilmemiz gerekiyor.
Adım 4: Kitaplığı Başka Bir Programda Kullanma
Şimdi yeni geliştirilen Linux “.a” dosyasını farklı bir programda nasıl kullanabileceğimizi görelim. Bir kütüphane oluşturduğumuz için artık sadece kütüphaneyi compile komutuna ekleyerek her yerde ve her programda kullanabiliyoruz. Sonraki komutun yardımıyla bunu başarabiliriz. Kütüphanenin gerekli tüm başlıklarını ve bağlantılarını içerir.
$ gcc -Ö MyProgramMain.c -L yol / ile / kitaplık -ldosyasıBu komutta, “-L” kütüphane yolunu belirtir, “-lfile” “library.a” lib dosyasına bağlanır ve “lib” önekini ve “.a” sonekini kaldırır.
Adım 5: Bir “.a” Linux Dosyasını Çalıştırın
Son olarak “.a” dosyasını çalıştırabiliriz. Sonuç, terminalinizde aşağıdaki komut dosyasını çalıştırdığınızda hemen size görüntülenir:
$ . / ProgramımAnaBu komut, hem kaynak dosyalarda hem de bağlantılı statik kitaplıkta sağlanan işlevleri kullanarak dosyayı yürütür.
Çözüm
Linux'ta bir “.a” dosyası oluşturmak ve çalıştırmak, dosya oluşturmayı, derlemeyi ve bağlamayı gerçekleştiren çeşitli komutların derlenmesini gerektirir. Bu adımları ve her komutun çalışma işlevlerini anlamak, geliştiricilerin kodlarını düzenlemelerine, harici kitaplıkları kullanmalarına ve ölçeklenebilir programlar geliştirmelerine olanak tanır. İster nano ve GCC gibi temel komutları kullanmanız gerekiyor, ister statik kütüphanelerle daha gelişmiş tekniklerle çalışmak üzere olun, bu becerilerde uzmanlaşmak, pratik Linux tabanlı geliştirmede yardımcı olur.