Örnek 1:
Bu C++ kodunda “iostream” ve “cmath” başlık dosyaları yer almaktadır. “iostream” başlık dosyası, giriş/çıkış işlemlerini cin\cout fonksiyonlarını kullanarak gerçekleştirmek içindir, çünkü bu fonksiyonlar “iostream” başlık dosyasında tanımlıdır. Veriler üzerinde matematiksel işlemlerin yapılabilmesi için buraya “cmath” başlık dosyası eklenir. “Ad alanı std” öne yerleştirilir. Daha sonra “main()” olan sürücü kodu eklenir. Bunun altında “float” veri tipi ile “num”u kullanıyoruz. Burada belirlediğimiz “num” değeri “4.6”dır.
Daha sonra içerisine girdiğimiz veriyi yazdıran “cout()” fonksiyonunu ekliyoruz. Öncelikle daha önce başlattığımız float sayısını görüntülüyoruz. Daha sonra “floor()” fonksiyonunu kullanıyoruz ve bu “floor()” fonksiyonunun argümanı olarak “num”u geçiyoruz. Ayrıca “floor()” fonksiyonunu uyguladıktan sonra sonucu yazdırıyoruz.
Kod 1:
#include
#include
kullanarak ad alanı std ;
int ana ( )
{
batmadan yüzmek birde = 4.6 ;
cout << 'Numara şu' << birde << sonunda ;
cout << 'Bu numaranın tabanı: ' << zemin ( birde ) << sonunda ;
geri dönmek 0 ;
}
Çıktı:
Bu çıktıda sayı “4.6”dır. Fakat “floor()” metodunu uyguladığımızda “4” sonucunu veriyor. Bu, “floor()” yönteminin verilen sayıdan küçük veya ona eşit bir sayı döndürdüğünü gösterir.
Örnek 2:
Burada “iostream” ve “cmath” isimli iki başlık dosyasına yer veriyoruz. Daha sonra “namespace std”yi yerleştirip “main()” fonksiyonunu bildiriyoruz. Bundan sonra “float” veri tipiyle dört değişken tanımlıyoruz. Bu değişkenler “sayı_1”, “sayı_2”, “sayı_3” ve “sayı_4” olarak adlandırılır. “4.9”u “num_1”e, “-6.4”ü “num_2”ye, “5.1”i “num_3”e ve “8”i “num_4”e atadık. Daha sonra “num_1” değişkenine “floor()” fonksiyonunu uygulayıp bu sayıya “floor()” fonksiyonunu uyguladıktan sonra elde ettiğimiz değeri ve sonucu yazdırıyoruz. Aynı şekilde “floor()” fonksiyonundan aldığımız tüm değerleri ve bu değerlerin sonucunu bu fonksiyonun argümanı olarak bu fonksiyonun içine yerleştirerek yazdırıyoruz.
Kod 2:
#include#include
kullanarak ad alanı std ;
int ana ( )
{
batmadan yüzmek sayı_1, sayı_2, sayı_3, sayı_4 ;
sayı_1 = 4.9 ;
sayı_2 = - 6.4 ;
sayı_3 = 5.1 ;
sayı_4 = 8 ;
cout << 'İlk sayı' << sayı_1 << ' ve katı ' << zemin ( sayı_1 ) << sonunda ;
cout << 'İkinci sayı' << sayı_2 << ' ve katı ' << zemin ( sayı_2 ) << sonunda ;
cout << 'Üçüncü sayı' << sayı_3 << ' ve katı ' << zemin ( sayı_3 ) << sonunda ;
cout << 'Dördüncü sayı' << sayı_4 << ' ve katı ' << zemin ( sayı_4 ) << sonunda ;
geri dönmek 0 ;
}
Çıktı:
“floor()” fonksiyonu uygulandıktan sonra “4.9” değeri “4” değerini döndürür. Daha sonra bu “floor()” fonksiyonuna “-6.4” koyuyoruz ve aşağıdaki gibi “-7” değerini döndürüyor. “floor()” metodu uygulandıktan sonra “5.1” sayısının sonucu “5” olur. Aynı sonuç, “8”in taban değeri olarak “8”i döndürmesiyle gösterilir:
Örnek 3:
Burada tamsayı değerlerine “floor()” fonksiyonunu uyguluyoruz. Öncelikle “değer_1” ve “değer_2” isimli tamsayı değişkenleri başlatıyoruz. “value_1” “5” ile, “value_2” ise “-8” ile başlatılmıştır. Bundan sonra ilk “cout” deyiminde “value_1” değerini ilettiğimiz “floor()” fonksiyonunu eklediğimiz “cout”u yerleştiriyoruz. Bir sonraki “cout”ta parametre olarak “value_2”yi ilettiğimiz “floor()”u kullanıyoruz. Artık bu değerlere “floor()” fonksiyonunu uygulayarak ekrana yazdırır.
Kod 3:
#include#include
kullanarak ad alanı std ;
int ana ( )
{
int değer_1, değer_2 ;
değer_1 = 5 ;
değer_2 = - 8 ;
cout << 'İlk tam sayı' << değer_1 << ' ve katı ' << zemin ( değer_1 ) << sonunda ;
cout << 'İkinci tamsayı sayıdır' << değer_2 << ' ve katı ' << zemin ( değer_2 ) << sonunda ;
geri dönmek 0 ;
}
Çıktı:
Bu sonuç, “floor()” fonksiyonu hesaplandıktan sonra “5” değerinin “5” değerini, “floor()” fonksiyonu uygulandıktan sonra “-8” değerinin “-8” değerini verdiğini göstermektedir.
Örnek 4:
Burada “double” veri tipinin değerlerine “floor()” fonksiyonunu uyguluyoruz. Ayrıca “setprecision()” fonksiyonunun kullanımına yardımcı olan “iomanip” başlık dosyasını da buraya ekliyoruz, çünkü bu fonksiyon bu başlık dosyasında bildiriliyor. Daha sonra bu fonksiyonu kodumuzda kullanmamız gerekiyor. Şimdi “d_1”, “d_2” ve “d_3” değişkenlerini değerlerle başlatıyoruz. Daha sonra, gerekli sayıda ondalık basamakla birlikte bir “çift” veri türü numarasının tam değerini elde etmeye yardımcı olan “setprecision()” yazdığımız “cout”a sahibiz. Buraya parametre olarak “10”u geçiyoruz. Daha sonra değerleri yazdırıp bu değerlere “floor()” fonksiyonunu uygulayıp yazdırıyoruz.
Kod 4:
#include#include
#include
kullanarak ad alanı std ;
int ana ( )
{
çift d_1 = 4.99986399 , d_2 = - 6.9612499 , d_3 = 9.00320 , d_4 = 3,000000 ;
cout << hassasiyeti ayarla ( 10 ) << 'İlk çift değer:' << d_1 << ' & kat: ' << zemin ( d_1 ) << sonunda ;
cout << hassasiyeti ayarla ( 10 ) << 'İkinci çift değer: ' << d_2 << ' & kat: ' << zemin ( d_2 ) << sonunda ;
cout << hassasiyeti ayarla ( 10 ) << 'Üçüncü çift değer: ' << d_3 << ' & kat: ' << zemin ( d_3 ) << sonunda ;
cout << hassasiyeti ayarla ( 10 ) << 'Dördüncü çift değer: ' << d_4 << ' & kat: ' << zemin ( d_4 ) << sonunda ;
geri dönmek 0 ;
}
Çıktı:
“floor()” fonksiyonunu hesapladıktan sonra elde ettiğimiz değerler burada gösterilmektedir. Bu koddaki double veri tipi değerlerine “floor()” fonksiyonunu uyguladık:
Örnek 5:
Üç başlık dosyasını da buraya ekledikten sonra “namespace std” ve “main()”i yerleştiriyoruz. Bundan sonra “floor()” fonksiyonuna parametre olarak “-0.000” değeri eklenir. Biz de “cout()” kullanıyoruz. Daha sonra “floor()” fonksiyonunun parametresi olarak “INFINITY”yi yerleştiriyoruz. Bunun altına “floor()” fonksiyonunun parametresine “-INFINITY” ekliyoruz. Sonuna parametre olarak “NAN”ı ekliyoruz. Tüm bu “floor()” fonksiyonları “cout” deyiminin içerisinde kullanılmaktadır.
Kod 5:
#include#include
#include
kullanarak ad alanı std ;
int ana ( )
{
cout << 'Değer -0,000 ve taban ' << zemin ( - 0,000 ) << sonunda ;
cout << 'Değer INFINITY ve kat ' << zemin ( SONSUZLUK ) << sonunda ;
cout << 'Değer -INFINITY ve kat ' << zemin ( - SONSUZLUK ) << sonunda ;
cout << 'Değer NaN ve taban ' << zemin ( İÇİNDE ) << sonunda ;
geri dönmek 0 ;
}
Çıktı:
“-0.000” değeri “floor()” fonksiyonu gerçekleştirildikten sonra “-0” değerini döndürür. “INFINITY” ve “-INFINITY”, “floor()” fonksiyonunu gerçekleştirdikten sonra sırasıyla “inf” ve “-inf” değerini döndürür. Ayrıca “NAN”, “floor()” fonksiyonunu gerçekleştirdikten sonra “nan” değerini döndürür.
Çözüm
C++ programlamasındaki “floor()” fonksiyonu burada ayrıntılı olarak tartışılmaktadır. Floor() fonksiyonunun, o fonksiyona parametre olarak verilen sayıdan küçük veya ona eşit olan değeri döndürdüğünü anlatmıştık. Bu öğreticide bu işlevi tamsayılara, kayan sayılara ve çift veriyle yazılan sayılara uyguladık. Tüm örnekler burada ayrıntılı olarak tartışılmaktadır.