Adlandırma kuralları, kodlamanın önemli bir bölümünü temsil eder. Fonksiyonlar, değişkenler, sınıflar ve diğer program varlıkları için uygun isimler seçme sürecidir. Adlandırma kuralları, kodun okunabilirliğini ve anlaşılmasını iyileştirerek, gelecekte bakımının ve uyarlanmasının daha basit olmasını sağlar. Bir sonraki bölümde C++ adlandırma kuralları incelenecektir.
C++'da Adlandırma Kuralı nedir?
C++'daki adlandırma standartları genellikle belirli öneklerin veya soneklerin, deve büyüklüğünün, değişkenler için büyük harflerin ve sınıf adlarının büyük harflerle başlamasını içerir. Bu kuralların amacı, diğer programcıların hızlı ve kolay bir şekilde kavrayabilmesi için kodu daha tutarlı ve okunması kolay tutmayı amaçlar.
Değişkenlerin Farklı Adlandırma Kuralları
C++'da bazı tipik değişken adı uygulamaları şunlardır:
1: Değişken adları açıklayıcı olmalıdır ve anlamlı, değişkenin tam olarak neyi temsil ettiğini açıklayan.
2: Deve kasası: Bir kelimenin ilk harfinin küçük, sonraki her kelimenin ilk harfinin büyük yazıldığı, kelimeler arasında boşluk bırakılmayan bir stildir. C++'da bu kural genellikle değişken adları için kullanılır.
3: Boolean değişkenlerinin önüne 'is' kullanmak: Bir Boole değerini temsil ettiğini belirtmek için bir değişkenin adının önüne 'is' veya 'has' koymak olağandır.
4: Sabitler, tamamı büyük harfler ve alt çizgi ile adlandırılmalıdır. güncellenmesi amaçlanmadığını belirtmek için kelimeler arasında.
5: Pascal Örneği: Bu dava deve davasına benzer. İkisi arasındaki tek fark, Pascal'ın durumunda da ilk kelimenin baş harfinin aynı şekilde büyük yazılması gerektiğidir. İlk kelimenin küçük harf olduğu deve halinin aksine, Pascal harfini kullanırsanız, her kelime bir büyük harfle başlar.
Aşağıda, adlandırma kuralı kavramını kolayca anlayabilmeniz için C++'daki adlandırma kurallarına bir örnek verilmiştir.
Örnek: Değişkenleri Farklı Adlandırma Kurallarıyla Görüntüleyen C++ Programı
Aşağıda, yukarıdaki değişken adlandırma kurallarını gösteren basit bir C++ programı uygulaması yer almaktadır:
#includead alanı std kullanarak;
int ana ( ) {
// değişkenlerin tanımlayıcı adlarıyla
int toplamSayı = 100 ;
// değişken isimlerinin deve durumu ile
dize adıOfStudent = 'Kendisi' ;
// Önek boole değişkenleri 'dır-dir'
bool Çalışıyor = YANLIŞ ;
bool isChecked = doğru ;
// Tüm büyük harfleri uygulama için sabit değişkenler
sabit int HIGHEST_ASSIGNMENT = 100 ;
sabit çift PI_VALUE = 3.14 ;
// pascal aracılığıyla değişkenin adlandırma kuralı dava
dize FinalResultOfStudent = 'Geçmek' ;
cout << '--[C++'da değişkenlerin Farklı Adlandırma Kuralları]--' << son;
cout << '1: Değişkenlerin açıklayıcı adlarıyla' << son;
cout << 'Toplam Öğrenci Sayısı: ' << toplam sayısı << son;
cout << '2: Değişken adlarının Camel-Case'i ile' << son;
cout << 'Öğrenci adı: ' << öğrencinin adı << son;
cout << '3: Önek boole değişkenleri ile' << son;
cout << 'Çalışan: ' << çalışan << son;
cout << 'İşaretlendi: ' << Kontrol edildi << son;
cout << '4: Sabit değişkenler için tüm büyük harflerle adlandırma kuralı uygulanarak' << son;
cout << 'En Yüksek Görev Sayısı: ' << HIGHEST_ASSIGNMENT << son;
cout << 'PI değeri: ' << PI_VALUE << son;
cout << '5: Pascal-Case ile Değişken Kural' << son;
cout << 'Son sonuç: ' << Öğrencinin NihaiSonucu << son;
geri dönmek 0 ;
}
Bu program, yukarıda belirtilen beş adlandırma kuralına göre değişken sözdizimini basitçe bildirdi. Ana fonksiyonda, ilk değişken toplamSayı'dır ve tanımlayıcı adlandırma kuralı çıktı olarak 100 değer yazdırır. Sonraki nameOfStudent değişkeni, Mickle Steve ile başlatılır. Camel Case adlandırma kuralı.
isEmployed ve isChecked değişkenleri, Boole sonucunu temsil eden çıktı olarak gösterdi. Önek adlandırma kuralı. Bundan sonra HIGHEST_ASSIGNMENT ve PI_VALUE değişkenleri ilgili değerleri 100 ve 3.14 olarak başlatılır. adlandırma kuralının büyük harfi .
Sonunda, FinalResultOfStudent değişkeni, Adlandırma değişkenlerinin pasal durum kuralı. Bu basit program, yukarıda belirtilen adlandırma kuralını tek tek kullandı ve bunları aşağıdaki çıktıda gösterildiği gibi cout kullanarak konsolda yazdırdı:
Not: Bu adlandırma kuralları, diğer programcıların kaynak kodunu standart hale getirerek ve okunması daha az zor hale getirerek daha hızlı ve kolay bir şekilde kavramasına yardımcı olur.
Çözüm
Adlandırma kuralları, kodun anlaşılmasına ve sürdürülebilirliğine yardımcı oldukları için programlamada kritik öneme sahiptir. Tekdüzeliği ve netliği garanti etmek için, C++ geliştiricileri belirtilen adlandırma kalıplarına uymalıdır. Bu kurallara uyulması, kodun okunmasını ve değiştirilmesini kolaylaştırarak hata ve kusur olasılığını azaltabilir. Programcılar, belirli adlandırma kurallarını izleyerek daha verimli ve sürdürülebilir kodlar üretebilir.